Shetland Sheepdog

Geschiedenis
De Shetland Sheepdog, door liefhebbers, kortweg Sheltie genoemd, is afkomstig van de Shetland Eilanden. De boeren van de Shetland Eilanden hadden behoefte aan een kleine, sterke hond om hen te helpen bij de diverse werkzaamheden op en rond de boerderij. Het werk van de Sheltie bestond uit het bijeen houden van de kleine kudde schapen, het voorkomen dat de schapen zich aan de op de akkers groeiende gewassen te goed deden en het waarschuwen bij onraad door te blaffen
 
Omdat de boeren in tijd van voedselschaarste genoodzaakt waren hun schapen op kleine, onbewoonde eilanden onder te brengen, moest de Sheltie in staat zijn zelfstandig te werken. Het uiterlijk van de hondjes was voor de boeren van geen belang. Wel moesten ze bestand zijn tegen het klimaat, dat getypeerd werd door regen, storm en mist.

Omstreeks 1900 kreeg de Sheltie meer bekendheid buiten de Shetland Eilanden. Bezoekers raakte onder de indruk van de kleine, sierlijke hondjes en namen ze met zich mee. Het uiterlijk van de Sheltie werd hierdoor meer van belang. De langharige Schotse Collie werd gebruikt om meer eenheid in type te verkrijgen. In 1929 kwam de eerste Sheltie naar Nederland.

Karakter

De Shetland Sheepdog is intelligent, slim, trouw aan zijn baas, aanhankelijk, sterk, actief, gehoorzaam en vrolijk. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen en is redelijk gehard. Shelties zijn in het algemeen terughoudend naar vreemden. Ze zijn geschikt voor verschillende hondensporten zoals Agilty en Flyball.

Uiterlijk

De Sheltie heeft een schofthoogte (hoogte gemeten vanaf de grond bij de voorpoten tot aan de ruggengraat tussen de schouders) van 35,5 voor de teefjes tot 37 centimeter voor de reutjes en een gewicht van 6 tot 12 kilo. Er zijn Shelties die aanmerkelijk groter zijn en zwaarder en meer op hun soortgenoot de Collie lijken, maar zijn niet minder raszuiver.

De toegestane vachtkleuren zijn:

Sable
Zandkleur (ook wel goudkleurig genoemd) tot mahoniekleurig, al dan niet met zwarte haarpunten, wat darksable wordt genoemd en voortkomt uit de combinatie tricolour & sable.

Driekleurig-tricolour
Geheel zwart, met tankleurige aftekeningen op de kop en poten en witte kraag of bles. Tricolour mag gecombineerd worden met zowel sable, blue merle, tricolour en zwart-wit.

Blue merle
Blauwe (zilverkleur of grijs) ondergrond met zwarte vlekjes en tankleurige aftekening in expressie en op poten.

Zwart wit
Zwart wit is het mooiste als deze een witte kraag heeft met witte poten en witte staartpunt.

Bi-Blue
Zie uitleg van de Blue Merle. De Bi-Blue heeft geen bruine/tankleurige aftekeningen. Blue merle X Blue merle fokken is niet toegestaan in Nederland, dit geldt ook voor de Sable X Blue merle.

Opvoeding

De Sheltie is in het algemeen gemakkelijk op te voeden, maar heeft een eigen wil. Hij is graag buiten bezig en is erg ondernemend. Het is belangrijk, zoals bij alle honden, dat ze goed worden gesocialiseerd vanaf het moment dat ze geboren worden en vanaf het moment dat ze met 8 weken bij hun nieuwe eigenaren komen.

Beweging

Zoals de meeste honden (rassen) hebben ook de Shelties veel beweging nodig. Om ze tevreden te houden is sowieso 4x per dag een wandeling minimaal nodig, met op z’n minst 1 of 2x een uitje van minstens 1 uur. Ook is behendigheid (Agility) of Flyball een optie om zo je Sheltie in goede conditie te houden.